دو سه هفته ست یه باشگاه جدید میرم

 صاحب باشگاه آدم دست و دلبازیه، یه مرده هر روز میاد بطرای پلاستیکیو‌ جم میکنه و میبره معمولا یه پسر ۸ ۹ ساله هم باهاش میاد، از اون آدمای بدبختن ک هیچی ندارن، نکته بدترش اینه که امروز با یه پسر دو سه ساله اومده بود، آخه تو که نه پولی داری نه کاری داری نه هیچی داری از همه بدتر معتادم هستی چرا باید بچه داشته باشی :/

فقر و بدبختی ازشون میباره اما حداقل دو تا بچه کوچیک داره، اون بچه ها چه آینده ایی دارن، دلم واسه پسربچه ۲ ساله کباب شد واقعا، زندگی اینا فقط حسرت و خاک شدن آرزوهاشونه ...

باز دم صاحب باشگاه گرم هر روز یه پولی بهشون میده و یه آبمیوه ایی چیزیم میذاره تو دستشون، خیلی مَرده